Herkomst van mijn auto
Op deze pagina zal ik wat meer vertellen over de herkomst van mijn eigen coupé.
Op De auto pagina was al te lezen de coupé modellen nooit in Europa geleverd zijn en dat er verschillen zijn tussen de auto's uit verschillende leveringsgebieden.
Mijn Toyota Corolla AE92 GT-S is in September 1988 in Japan van de band gerold als nummer 878 van zijn bouwreeks en was daarna bestemd voor de Canadese markt.
Dit weet ik doordat mijn auto een zogenoemde 'cold-spec' auto is. Voor gebieden waar men grote kou kan verwachten (Scandinavische landen en Canada) waren de auto's hier ook op aangepast. Deze cold spec auto's waren voorzien van een grotere warmte wisselaar voor de kachel en voetenverwarming voor de achter passagiers. Beide zijn in mijn auto aanwezig.
Via deze website ben ik toevalligerwijs in contact gekomen met 2 van de vorige eigenaren van deze auto en deze hebben mij nog een en ander over de eerste jaren van de auto kunnen vertellen.
Schijnbaar is mijn auto op de een of andere manier toch vanuit Canada in de VS beland. Want de eerste eigenaar heeft hem in 1990 nieuw gekocht en vanuit Amerika naar Nederland geïmporteerd. Hij was een Amerikaanse militair die gelegerd was in Soesterberg en deze auto mee had genomen vanuit de VS.
Eind jaren '90 heeft een dealer de auto in commissie verkocht aan een Nederlander (de 2e eigenaar van de auto). Deze man heeft er tot 1999 mee rond gereden en toen een andere auto gekocht. De 3e eigenaar van de auto heeft 'm ook weer bij een autohandelaar gekocht in Haaksbergen.
Maar in December 2003 zou deze man emigreren (naar Canada ironisch genoeg) en heeft de auto toen in omgeving Enschede bij een autobedrijf achter gelaten. Hij heeft foto's van de auto gezien zoals ik 'm heb gekocht en zag nog wat verschillen. In November 2005 heb ik de auto gekocht, dus ergens daartussen heeft nog een eigenaar gezeten die waarschijnlijk iets minder zuinig op de auto is geweest. Ik ben dus waarschijnlijk de 5e eigenaar van deze auto.
Maar hoe ben ik dan bij deze auto terecht gekomen?
Omdat mijn eerste autootje ook een Corolla E9 was, was ik al behoorlijk fan van dit type auto.
Ik was inmiddels dan ook al lid van de Corolla Club NL en een actief gebruiker van het bijbehorende Corollaforum.
Ergens in de zomer van 2005 werd er op dat forum een tip geplaatst over een speciale Corolla E9 die te koop zou staan tezamen met wat informatie en foto's die de tipgever gemaakt had.
Mijn interesse was natuurlijk meteen gewekt en ondanks dat ik het in eerste instantie maar een vreemd ding vond raakte ik wel gecharmeerd van de auto.
Ik liep al langer met plannen voor een project auto in mijn hoofd en dit exemplaar kon wel wat aandacht gebruiken en ook niet geheel onbelangrijk: Hij stond voor een zeer redelijk bedrag te koop.
Die plannen moesten echter nog even in de ijskast omdat ik op dat moment nog niet over de financiële middelen beschikte om een dergelijk project te kunnen starten.
Maar met een contract voor mijn eerste baan al in de pocket zou dat enkel een kwestie van tijd zijn.
In de tussentijd kreeg ik de auto natuurlijk niet meer uit m'n hoofd en ik kon enkel maar hopen dat hij er na een paar maanden, als dan eindelijk dat eerste salarisstrookje binnen zou zijn, er nog zou staan.
In September was het dan eindelijk zover. Het eerste loonstrookje was binnen. Er waar veel van mijn collega's er mooie, dure spullen zoals nieuwe spelcomputers en laptops etc van kochten, hadden mijn zuur verdiende centjes een hele andere bestemming: een 17 jaar oude, onbeminde auto in onbekende staat.
Allereerst maar eens contact leggen met de verkoper. Maar die bleek in de tussentijd verhuisd met zijn bedrijf. Gelukkig wist de oorspronkelijke tipgever na wat moeite een telefoonnummer boven water te krijgen.
De stem met buitenlands accent aan de andere kant van de lijn bevestigde dat hij wel een Toyota Corolla te koop had staan. Maar of het nu de door mij gezochte, zeldzame coupé was werd nog niet meteen duidelijk.
Onzeker of het nu daadwerkelijk de juiste auto was werd er dan toch maar een afspraak gemaakt om in Enschede (wat voor mij dus aan de andere kant van het land is!) een keer naar de auto te komen kijken.
Ik woon in Oostkapelle (D), werkte destijds in Den Helder (B) bij de Marine en de auto stond in Enschede (C). Het was dus een behoorlijke omweg na een week werken om even te gaan kijken bij de auto. Een omweg van bijna 550km, maar ik had het er natuurlijk graag voor over.
De route die ik heb gereden om 'even' bij de auto te kunnen gaan kijken.
Intussen was het al November, maar uiteindelijk waren we dan toch op een afgelegen industrieterreintje in Enschede op zoek naar het bedrijfje van de autohandelaar. Na lang zoeken vonden we dan toch een schimmig loodsje met de naam van de handelaar erop, en wat stond daar achter het hek tussen een zooi andere vervallen auto's:
De Toyota Corolla GT-S coupé waar ik naar op zoek was!
Ik kon eindelijk de auto wat beter bekijken en in het echt was hij nog vele malen gaver dan op de foto's. De handelaar had binnen een wip de motor aan de praat. Deze klonk wat rauw en liep niet helemaal lekker. Maar hij liep wel en aangezien ik 'm toch uit elkaar ging halen was dat geen hals zaak. Als hij maar liep werkte alles.
Ik checkte de auto voor zover ik kon op roest en andere zaken en hoewel de auto er wat vervallen uitzag en overduidelijk betere tijden had gekend viel de technishe staat me verder eigenlijk alles mee.
Een proefrit heb ik niet meer gemaakt, ik was op zoek naar een project auto en dit ging 'm worden. Dus na wat onderhandelen was de deal al snel gemaakt. Er werd een kleine aanbetaling gedaan en een afspraak gemaakt om de auto op een ander dag op te komen halen.
Die dag liet nog 2 weken op zich wachten, maar toen werd na een rit van 3 uur met een autoambulance achter de Carina E van mijn ouders het resterende bedrag overhandigd aan de handelaar. Er volgde nog wat gedoe met overschrijven en gesloten postkantoren. Maar na veel over en weer gepraat en de overredingskracht van mijn vader die met me mee was konden we de auto op gaan laden.
Op eigen kracht reed de auto de autoambulance op en konden we de lange thuisreis weer beginnen. De hele rit heb ik zitten glunderen en kun ik een lach van oor tot oor niet onderdrukken.
Eindelijk had ik de auto thuis en een groot deel van de volgende dag heb ik in de auto besteeds om alles eens uitvoerig te bekijken en de auto een beetje te ontdekken.
Ook heb ik die dag de eerste en de laatste meters in de auto gereden op een privé parkeerterrein.
Je zou het niet zeggen, maar onderhuids is het dezelfde auto. Mijn dagelijkse en project auto gebroederlijk bij elkaar.
De auto is meteen geschorst en toen kon de zoektocht naar een geschikte werkplaats beginnen. Want dit moest natuurlijk wel goed aangepakt worden. Dit bleek echter nog lang niet zo eenvoudig en pas in April 2006 had ik een loodsje gevonden waar ik een eigen werkplaatsje in kon richten en de auto kon stallen.
De loods waar het hele project uiteindelijk van start is gegaan.
Er werd snel geinvesteerd in wat gereedschap, rekken, een werkbankje in elkaar getimmerd. Een kleine werkplaats werd opgezet waar ik naar hart en lust mijn ding kon gaan doen met de auto.
De auto zelf werd er heen gesleept en op assteunen geplaatst zodat het werk kon beginnen. Sindsdien heeft de auto niet meer op zijn eigen wielen gestaan.
Het hele project kon beginnen. kijk verder op de site om te lezen waar dit allemaal op uit gelopen is.